Rond deze tijd gaan de typische wintersterrenbeelden, zoals Orion, Taurus (Stier) en de Pleiaden (Zevengesternte) steeds vroeger onder. Daarmee maken ze plaats voor zomersterrenbeelden zoals Lyra (Lier), Bootes (Ossenhoeder) en Hercules.

10 maart 2010

Als u op een heldere avond om 21:30 uur naar de zuid-westelijke sterrenhemel kijkt, ziet u op ongeveer drie vuistbreedten (op armlengte afstand) boven de horizon een schuin rijtje van drie sterren. Deze staan op onderlinge afstand van ongeveer twee vingerbreedten. U ziet ze ook in het midden van bovenstaande foto. Ze vormen de taille of gordel van het met groene lijnen aangegeven sterrenbeeld Orion, de jager. Het met rood omcirkelde "zwaard" is de bekende Orionnevel (M42), een gebied waar nieuwe sterren worden gevormd. Onder een goed donkere hemel is de Orionnevel al door een verrekijker een indrukwekkend gezicht. Kijk ook gelijk even met die verrekijker naar de diamanten schittering van het Zevengesternte.

Elke avond staan de wintersterrenbeelden een stukje westelijker. Op den duur verdwijnen ze in de avondschemering, om pas na maanden in het ochtendgloren weer tevoorschijn te komen. O, zeker, lente- en zomeravonden hebben hun eigen juwelen. En de luchten zijn vaak rustig en daarmee geschikt voor het door een telescoop met een flinke vergroting bekijken van planeten en maan. Toch zal ik Orion missen de komende maanden. Tot ziens grote jager.

JdeH

Foto credit: Mouser Williams, GNU Free Documentation Licence, bewerkt.